چربیگیر DAF

مقدمه

در چربیگیر DAF ، از روش شناور سازی به وسیله ی هوای محلول استفاده می شود. واحد چربیگیر به منظور جداسازی ذرات چربی و جامدات از جریان آب یا فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرد.

به طور خلاصه می توان گفت در این روش سیال وارد مخزن تحت فشار می شود و از طریق یک کمپرسور، هوای فشرده به آن تزریق می گردد. بعد از ایجاد تلاطم در مخزن به دلیل تزریق هوا، زمانی که فشار مخزن به حد مورد نظر رسید (از یک فشار سنج کمک می گیریم.)، شیر مخزن باز می شود و سیال وارد مخزن دیگری می گردد

در این مخزن که ممکن است در تماس با اتمسفر باشد، به دلیل کاهش فشار به صورت لحظه ای، حباب های هوا داخل سیال ایجاد می شوند. زیرا طبق قانون هنری با کاهش فشار، انحلال پذیری گاز در مایع کاهش می یابد. در نتیجه ی خروج حباب هوا، جامدات و ذرات چربی به این حباب ها می چسبند و به سطح سیال صعود می نمایند. به این ترتیب چربی از جریان ورودی جدا می گردد.

گاهی در حین ورود سیال به مخزن چربیگیر، ماده ی منعقد کننده ای نظیر فریک کلراید یا آلومینیوم سولفات نیز تزریق می گردد. تزریق ماده ی شیمیایی با هدف لخته سازی جامدات ذره ای و افزایش راندمان جداسازی آن ها صورت می گیرد.

مزایا

از مزایای این روش می توان به توانایی حذف ۹۰ درصدی چربی ها و ذرات معلق، حذف بیش از ۷۰ درصد COD نامحلول، تولید لجن کمتر و توانایی حذف مواد شوینده (Detergent) اشاره کرد. همچنین در این روش ذراتی که چگالی بالایی ندارند نیز می توانند بعد از عملیات انعقاد حذف گردند. گاهی برای افزایش راندمان در این روش، از صفحات مورب داخل مخزن استفاده می نمایند.

کاربرد

از روش DAF به طور چشمگیری در صنایع غذایی، آبمیوه، فلزات سنگین، تولید و فرآوری چرم و صنایعی از این دست که فاضلاب آن ها حاوی مقادیر بالایی از چربی و روغن است استفاده می گردد.